Ik beken. Ik heb een haat-liefde-verhouding. Met een helm. We zijn voorbij half september en we vieren deze week vier jaar helm. Vier. Jaar. Helm. En in één denkscheut door denk ik daarbij 'nog elf, twaalf jaar te gaan'. En ook 'nog twee jaar en we kunnen beginnen aftellen'. Al vier jaar. Nog maar vier... Lees verder →
Ze zeggen dat het went…
Ze zeggen dat het went... dit. Ze hópen het misschien, diep vanbinnen, dat het dat doet. Sussen ze zichzelf met de gedachte dat dit wel móet wennen, na verloop van tijd... Dus zeggen ze maar dat het went. Ik hoop voor hààr dat het went, dit. Ik hoop het elke keer. Emla doet haar werk,... Lees verder →
Schoolpoortongemakken.
(Over gisteren...) Het is woensdag. En ik wacht. Ik wacht aan de schoolpoort. En ik sta ongemakkelijk te wezen. Ik heb geen zin in een gesprekje over koetjes en kalfjes, omdat ik weet dat die koetjes en kalfjes richting Sofia zullen gestuurd worden door nieuwsgierigen. Dus sta ik maar een beetje ongemakkelijk te wezen. In... Lees verder →
Ellen. Mama van vier. 