Eén week al. Eén volle week 'thuis'. Het voelt als een eeuwigheid. Ik moet ritme vinden in de dagen, in nieuwe routines. Nieuwe wegen ontdekken ook. Figuurlijk. Me opnieuw navigeren door de dagen. En dat mag eigenlijk ook letterlijk genomen worden. Want ik begeef me sinds vorige week elke dag vier keer een dik halfuur... Lees verder →
September blues…
Terwijl overal in 't land de boekentassen klaar staan voor een nieuwe start morgen, zet ik die van mij met lood in de schoenen op een rijtje voor mijn 'classic one': een foto van al onze boekentassen op een rij, die van de kids zónder die van mij. Waar ik vorig jaar netjes 5 tassen... Lees verder →