We keren even terug.Het is maandag 28 januari. En we zijn op consultatie in Leuven, in het spiksplinternieuwe kinderziekenhuis. Je hebt er een zonnebril nodig, zo wit is het allemaal. Later op de dag vertelt de prof kinderimmunologie ons dat ze 't té wit vindt, dat er wel wat meer kleur mag zijn. Het is... Lees verder →
Ze zeggen dat het went…
Ze zeggen dat het went... dit. Ze hópen het misschien, diep vanbinnen, dat het dat doet. Sussen ze zichzelf met de gedachte dat dit wel móet wennen, na verloop van tijd... Dus zeggen ze maar dat het went. Ik hoop voor hààr dat het went, dit. Ik hoop het elke keer. Emla doet haar werk,... Lees verder →