Over graag zien. Zorgen voor. En koesteren.
Leren leven met levend verlies. 'Verwerken' wat ons is overkomen... 'Accepteren' dat de toekomst er niet uitziet zoals we onszelf hadden toegewenst...'Loslaten' van een beeld, een gedachte, een perspectief, een verlangen... Hoe doe je dat? Het zijn telkens vragen die me de voorbije vijf jaar in hun greep hadden. De ene periode al wat intenser... Lees verder →
Ik sprong vandaag even binnen op school. Mijn school. Gewoon op bezoek. Wat ophalen. Het leek tegelijk een eeuwigheid geleden én net als gisteren dat ik mijn sleutels uit het bakje in mijn bureau viste. Het leek tegelijk een eeuwigheid geleden en net als gisteren dat ik een plekje zocht voor mijn auto op de... Lees verder →
When the rain is blowing in your face and the whole world is on your case. I could offer you a warm embrace to make you feel my love. Ik weet niet wat het is, wat het écht met je doet, wat er met je gebeurt, wanneer een storm door je lijfje raast. En de... Lees verder →
Ellen. Mama van vier. 