Over graag zien. Zorgen voor. En koesteren.
Onze oudste vogel landde vandaag terug in 't nest. Ik negeer de gedachte aan wat voor vuiligheid mijn moederlijk oog zal aantreffen tussen zijn dikke blonde haren, sluit mijn ogen, knuffel de zoon en plant mijn neus in zijn kruin. En dan... Dan adem ik diep in. Ik ruik. En geniet. Ik ruik buitenlucht. Spelplezier.... Lees verder →
Tijd vliegt. We zijn over de helft van juli als mijn oog valt op de Bond Zonder Naam-kalender in onze keuken. De kalender waar ik in rustigere tijden gezwind elke morgen de spreuk van de dag van citeer in onze keuken, die dan wordt gevolgd door ofwel rollende ogen of een goedkeurende knik van de... Lees verder →
We knepen er een weekje tussenuit. Mijn bende en ik. Een weekje?! 6 dagen in feite. Maar het was lang genoeg om als echt vakantie te voelen. De éérste keer met 6 op reis, zonder dat we halverwege de reis moeten onderbreken om het verlof verder te moeten zetten op pediatrie. De eerste keer zonder... Lees verder →
Ellen. Mama van vier. 