Over graag zien. Zorgen voor. En koesteren.
Geweend heb ik, bittere tranen... op vrijdag 29 juni. Het verdriet overviel me gewoon. Er was geen stoppen aan. Nochtans een fijne dag gehad, een leuke afsluit met collega's. Maar van een onbezorgd vakantiegevoel was geen sprake. Het enige wat ik kon denken was: "Ik zie het niet zitten" en "Hoe ga ik dat overleven... Lees verder →
Er zijn soms van die dagen waar je hunkert naar wat liefde en warmte om je heen. Wanneer nieuws je uit balans bracht. Waarbij je je ballen niet meer gracieus in de lucht kon houden. Dagen die een randje rouw kregen, waarin je opnieuw afscheid moest nemen van een stukje dromen en verlangen. Waar een... Lees verder →
Het leven staat soms wat 'on hold'. Er zijn verbouwingen die roet in mijn eten - blogvoer - gooien. Er zijn kinderen met snottebellen. Er is schoolwerk. Veel schoolwerk. En er is wintermoeheid. Ik krijg het moeilijk in een planning gegooid, het bloggen. Zelfs deze 'kleine' niet zo strikte blogchallenge waarvan ik dacht het met... Lees verder →
Ellen. Mama van vier. 