Huidhonger…

‘Waw, dat was lang geleden dat ik nog zo’n intense échte knuffel kreeg.’
Het lijkt een ogenschijnlijk gewone opmerking van een mede patiëntenvertegenwoordiger gisteren op de tweede congresdag van IPIC2023 (waar ik als bestuur van de Belgische patiëntenvereniging naartoe ging).
Maar ze kwam binnen.
Knuffelde ik onbedoeld te lang, te hard, te intens?

Vorige week nog kwam een vriendin eens binnenwaaien om – zomaar – een hele lange knuffel te geven. Ja, we hebben ook nog koffie gedronken daarna. Maar die langere-dan-anders knuffel maakte zoveel los.
Met de knuffel kwam het verdriet. Gemis naar wat was.
Net zoals de knuffel van vandaag ook, na de bijzondere opmerking van de dame in kwestie, het enorme gemis naar een fysieke Alexander dicht bij mij zo open en bloot op tafel legde.

Ik mis de schouder waar mijn rusteloze hoofd van tijd tot tijd op kon rusten. Ik mis zijn warme billen waar ik mijn koude tenen tussen kon (en mocht) wringen. Ik mis de fysieke aantrekking tijdens een dansfeest. Ik mis zijn lijf, zijn warmte, zijn nabijheid.

Ik mis hem.
Ja, ik knuffel de kinderen wel, en ik knuffel wie hem liefhad en wie troost zoekt bij mij omdat hij wordt gemist. Ja, ik knuffel wie ik mis, wie ik al een hele tijd niet heb gezien. (Zoals deze morgen bijvoorbeeld – er wordt nogal wat afgeknuffeld onder deze PID-familie.)

Maar het is anders.
Het is voor altijd anders.

‘Pak mekaar goe vast.’
Dat stond op zijn rouwkaart.
En ik meende elk woord.
Excuseer, ik méén elk woord.

Vorige zaterdag was het al duidelijk, toen de tranen als vanzelf begonnen te stromen…
Huidhonger.
Ik heb huidhonger, het geknuffeld worden, het mogen ‘de getrooste’ zijn.
Ik mag dan wel talig zijn, het is moeilijk om toe te geven, om onder woorden te brengen wat ik nodig heb.

Maar nu weet ik het…
Een verschil van enkele lettertjes.
Een wereld van verschil.
Voor mij.

Pak mekaar goe vast.
Pak me maar goe vast.

Dankjewel…

Liefs,
Ellen

(Het is weer vrijdag… zoveel vrijdagen al sinds die ene noodlottige dag. Te veel vrijdagen. Vrijdagen maken me vaak wat week.)