Die liefde voor ‘de zee’ kreeg ik van mijn papa mee.
We sleten zomers aan de kust. Ik verkocht er mijn eerste bloemencreaties, vulde er een vaas met schelpen, had er mijn eerste lief, en mijn eerste liefdesverdriet.
Eerlijk, we gaan véél te weinig naar zee.
Te veel extra’s met de kids in het weekend. En tot voor kort leek het ook een halve verhuizing met alle kinderspullen.
Maar nu de kleintjes pamperloos zijn, en ze flink stappen, breekt er een nieuw tijdperk aan. Het tijdperk van onze kinderen onder te dompelen in de magie van de zee.
Schelpen rapen kunnen ze al als de beste.
Maar laat ze nog maar wachten met die liefjes 😉
Ellen. Mama van vier. 
Geef een reactie