Na mijn deadline “hoe maak ik een huwelijksfeesttenue in een kleine 6 weken tijd” had ik nood aan een snel-klaar-projectje om even op adem te komen. Weinig denkwerk, niet tot op de millimeter op het lichaam afgestemd.
En iets voor de meisjes, want die zijn al langer vragende partij. (En het is me nog steeds een raadsel hoe je aan die schattige meidenogen kan weerstaan…)
Ik kreeg het boek “I love sweaters” van Fran Vanseveren onder de kerstboom. En ik pikte er de Villapaita uit. Maar ik wou een sweaterkléédje maken, dus paste ik het ontwerp eenvoudig aan.
Tegelijk wist Victoria me ook te overhalen om eens in klas te gaan vertellen over mijn hobby. Dus deze week: 2 vliegen in één klap (en ook 2 superhappy meisjes in één klap).
Ik installeerde me op woensdagvoormiddag voor een uurtje of 2 in haar klas. Ik legde wat uit, toonde voor. En de kindjes kwamen één voor één een proeflapje stikken.
Anderhalve dag later rolden de 2 kleedjes afgewerkt van onder mijn machine. Hoe fantàstisch is dat, seg.
En mijn meisjes? Hun gezicht sprak boekdelen.
Ellen. Mama van vier. 
Geef een reactie