Throwback.
19 mei 2016.
Sofia’s eerste immuunglobulinetherapie.
In het kinderdagziekenhuis van het UZ Leuven. De cliniclowns brachten wat afleiding. En gelukkig maar.
We zijn ondertussen een jaar verder. Een jaar waarin we nog steeds vaste klant waren in ziekenhuizen over het land verspreid; maar de onverwachte ziekenhuisopnames maakten wel plaats voor geplande “antistoftankbeurten”.
Van PID kan je dan wel niet genezen; je kan er wel mee (leren) leven – als je een behandeling krijgt.
De onrust bij elke infectie is nooit ver weg… Maar het laatste jaar bracht wel rust. En opluchting. En plezier. Heel veel plezier.
We genoten van het samen zijn. Van ergens samen met z’n zessen naar toe te kunnen gaan, zonder dat er eentje thuis achterbleef , ziek, of ter bescherming – afscherming – van infecties.
Sinds Sofia startte met de immuunglobulinetherapie is ze opengebloeid, een frisse pittige peuter geworden. Ze leeft voluit. En wij be-leven alles langs de zijlijn mee.
Ellen. Mama van vier. 
Geef een reactie