Twee jaar en ne klets is hij ondertussen, Oscar.
En dus geef ik ook al 2 jaar borstvoeding.
Maar kijk, het is goed geweest zo. Afscheid nemen voelt oké. Ik vind het ook raar om ‘afscheid’ te nemen van een periode die nooit meer zal terugkeren.
Ik kan alleen maar dankbaar zijn om de afgelopen jaren. Met Oscar.
En bij uitbreiding over een hele lange periode.
De laatste 7 en een half jaar was ik (op 3 her en der losse maanden na) óf zwanger óf gaf ik borstvoeding. (Qua hormonen kan dat tellen, niet?)
En, weet je, ik zou het zó opnieuw doen! (Al is dit heel snel gezegd en kort door de bocht, want als ik heel eerlijk ben weet ik niet of ik dat opnieuw wel allemaal zou kunnen of willen met alles wat ik nu weet… maar ik denk wel dat je begrijpt wat ik bedoel, niet?).
Ik had zo graag een schommelstoel gehad, 7 jaar geleden, toen ik hoogzwanger was van Lennard…
Het zou me 7 lange jaren, én 4 schatjes van patatjes, kosten om de schommelstoel te krijgen. Maar kijk eens wat er in onze tuin me staat te wenken…? Juist ja…
Geef een reactie