Lennard kwam dit weekend plots mijn schoot op gekropen.
In het 2de leerjaar zit hij ondertussen en dat knuffelige groeit er stilaan uit. Dat heeft geen hoog cool-gehalte.
Maar hij kwam zich dus nestelen op mijn schoot.
“Mama, weet je nog die keer dat we naar zee gingen, dat we chocomelk dronken op het strand en we chocoladekoeken aten op een picknickdeken? Dat we de duinen beklommen en België konden zien aan de andere kant? Dat we op restaurant gingen en superlekkere dingen mochten proeven? Dat onze broek nat was van in het water te lopen? Wel, dat was echt een superharde topdag.”
Díe dag dus…
“Ja, mijn jongen. Dat was echt een mooie dag he…”
Ik krijg een zoen, een knuffel en zie de sterren in zijn ogen.
Geef een reactie