Vorig jaar…
1 August 2016.
Sofia kreeg haar poortkatheter.
Die dag staat in ons geheugen gegrift.
Dag op dag 2,5 jaar na die eerste grote operatie in AZ Sint-Jan Brugge, stonden we wéér voor die dubbele deur van het operatiekwartier.
Sofia reageerde slecht op het gas, kwam hysterisch wakker op recovery en trok haar vers aangeprikte poort (klaar voor haar eerste IVIG-kuur) los. Toen ik aankwam op recovery zag haar kamer er als een waar slagveld uit. Vernesteld in draden, bloed overal, in de armen van een lieve verpleger die de tijd nam om haar te kalmeren, te sussen, te troosten. Ze lag niet in een zaaltje met enkele andere kinderen, zoals gebruikelijk, maar ze hadden haar in afzondering genomen, gezien de situatie.
Diezelfde verpleger nam het op voor Sofia, en ging tegen het getouwtrek van artsen (kinderarts versus vaatchirurg versus anesthesist) in en nam een beslissing in het belang van haar en ons.
Het werd een hele lange dag. Sofia was helemaal van de kaart, en we weken niet van haar zijde…
Ellen. Mama van vier. 
Geef een reactie